istota rzeczy

См. также в других словарях:

• istota rzeczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} sedno sprawy, to, co najważniejsze, najistotniejsze, fundamentalne w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Istota rzeczy leży nie tu, lecz gdzie indziej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• istota — rzeczy «to, co jest w czymś najważniejsze»: (...) często spór dotyczy jedynie słów, a nie istoty rzeczy. WO 09/12/2000. Nie ma w pobliżu, nigdzie żywej istoty zob. żywy 3. W istocie rzeczy zob. rzecz 22. Z istoty rzeczy zob. rzecz 25 …   Słownik frazeologiczny

• istota — ż IV, CMs. istotaocie; lm D. istotaot 1. «żywy organizm, osoba, stworzenie» Każda żywa istota kiedyś umrze. Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto! (Mickiewicz) ◊ Istota ludzka «człowiek» ◊ Nie ma w pobliżu, nigdzie żywej istoty «nie ma nikogo …   Słownik języka polskiego

• rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …   Słownik frazeologiczny

• rzecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytwór materialny; przedmiot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzecz bezcenna, bezwartościowa. Rzecz znaleziona. Rzeczy jadalne. Rzeczy osobiste, używane …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• esencja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. esencjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyciąg z roślin aromatycznych, koncentrat olejków eterycznych; także zagęszczony roztwór, najczęściej alkoholowy, jakiejś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• esencja — ż I, DCMs. esencjacji; lm D. esencjacji (esencjacyj) 1. «wyciąg (ekstrakt) z roślin aromatycznych; roztwór, najczęściej alkoholowy, naturalnych lub syntetycznych substancji zapachowych i smakowych, używany do aromatyzowania wyrobów cukierniczych …   Słownik języka polskiego

• fenomenalizm — m IV, D. u, Ms. fenomenalizmzmie, blm filoz. «pogląd filozoficzny, według którego poznaniu są dostępne tylko zjawiska, zaś istota rzeczy jest niepoznawalna lub nie istnieje» Fenomenalizm epistemologiczny, metodologiczny. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• idea — ż I, DCMs. idei, B. ideę; lm M. idee, D. idei 1. «myśl przewodnia wyznaczająca cel i kierunek działania, będąca również zasadniczą tendencją twórczości naukowej i artystycznej; pomysł, koncepcja, pojęcie, pogląd, wyobrażenie» Idea polityczna,… …   Słownik języka polskiego

• jądro — n III, Ms. jądrodrze; lm D. jądroder 1. «ziarno znajdujące się w łupinie lub pestce owocu; pestka» Jądro orzechów włoskich. przen. a) «wnętrze, środek czegoś» Któż zbadał puszcz litewskich przepastne krainy, aż do samego środka, do jądra… …   Słownik języka polskiego

• kwintesencja — ż I, DCMs. kwintesencjacji, blm 1. «najistotniejsze, najważniejsze elementy czegoś; istota rzeczy, sedno sprawy, meritum, sens, treść» W książce swej zawarł kwintesencję doświadczeń życiowych. 2. filoz. «w kosmologii Arystotelesa i jego… …   Słownik języka polskiego